2-1-2015 Reisdag

Omdat er een behoorlijke depressie over het westen lijkt te trekken, gaan we vandaag toch maar terug richting oostkust en dan vandaar uit naar boven, richting Abel Tasman NP. Dan maar iets minder zien, maar wel mooi weer! We beginnen de ochtend met ontbijten en daarna bellen met de kinderen! Super leuk om ze weer even te horen, grappig dat zij precies 12 uur eerder leven, dus met de avond bezig zijn. Didi en Berend uit eten bij Sumo en Tobi net klaar met werken bij "Vitaminen en zo". Heerlijk om even te kletsen met ze!
Na het ontbijt lopen we snel het dorp in op zoek naar brandstof voor de stove. In de winkel waar we zaterdag al van hoorden is het inderdaad op voorraad. Daarna snel voor de regen losbarst de camper in en op weg naar de zon. 
We moeten tot drie uur smiddags doorrijden voordat het droog wordt. Heel af en toe is het even droog, gelukkig net als we ergens stoppen voor de lunch. Verder zien we de hele dag blauwe luchten voor ons, maar lijkt het alsof de regenbui met ons mee rijdt. "Het wordt lichter" hebben we wel 5x gezegd.....
Onderweg twee bijzonderheden meegemaakt: een hele kudde schapen op de snelweg! Blijkbaar waren de hulptroepen met honden in de buurt, want binnen de kortste keren kwam er een auto, met honden, en die dreven alles weer de wei in. Één schaap dacht de dans te ontspringen en rende richting Queenstown. Maar lang heeft dat vast niet geduurd, toen alles weer aan de kant was zag ik de auto met honden ook die kant op rijden,
Verder zijn we door een bosbrand gereden. We zagen in de verte al heli's met zakken water er onder vliegen, het bleek voor de brand langs de weg waar wij reden  te zijn. Bijzonder dat we gewoon door mochten rijden, in Nederland heb ik onlangs drie uur stil gestaan voor een brand veel verder weg. Men maakt zich hier veel minder druk dan bij ons, dat is duidelijk. Het bevalt ons steeds beter, en we merken dat we soms vanuit onze westerse denkbeelden reageren. Bijvoorbeeld vandaag bij een benzinestation wilden we bij het afrekenen geen koffie bestellen omdat dan  de mensen achter ons zo lang moeten wachten en ze dat vast vervelend vinden. Terwijl de pompbediende ons vervolgens koffie aanbiedt en zegt dan de mensen het niet erg vinden om te wachten: zij nemen zo ook koffie! We merken het met alles, een kiwi maakt zich niet druk!
Halverwege de reis zijn we even gestopt om te bekijken waar we vanavond willen uitkomen. De Buller george is te ver weg om in 1 keer naar toe te rijden. We besluiten een camping ongeveer 20 km ten noorden van Christchurch te nemen, volgens de advertentie bij het strand. Na. Een half uur vertraging door file komen we rond half 6 aan. Een lange autodag maar we zijn wel opgeschoten! De camping os geweldig! We mogen gaan staan waar we willen en we kiezen een veldje vlak bij de opgang naar het strand. Op twee minuten lopen is het strand en de Pacific Ocean. We zetten de camper neer, pakken een tas met drinken en leesvoer en lopen meteen naar het strand. Het is heerlijk, nog anderhalf uur in de zon gelegen met een wijntje en biertje. We eten simpel en als het donker wordt douchen we en gaan naar bed. Terwijl ik dit schrijf zie ik een hemel vol sterren en hoor ik de oceaan. 
Blij dat we de westkust hebben overgeslagen!